Syntetyczny ametyst

Ametyst jest symbolem miłości, szczęścia, szczerości i bogactwa.

Fakty

GATUNEK/GRUPA: syntetyczny korund

KLASA: kamień syntetyczny

Nazwa

Jego nazwa pochodzi od greckiego słowa „amethystos”, które oznacza „trzeźwy”. Grecy bowiem wierzyli, że picie wina z ametystowych czar uchroni ich przed upiciem się.

Pochodzenie

Syntetyczny ametyst to stworzona przez człowieka wersja naturalnego ametystu. Syntetyczny ametyst powstaje wyłącznie w laboratoriach.

WYGLĄD

Niebieskawo lub czerwonawo filetowy.

OBRÓBKA

Wyłącznie szlifowanie oraz polerowanie.

Pielęgnacja

Należy ostrożnie obchodzić się z biżuterią, a gdy nie jest ona użytkowana, należy przechowywać ją osobno w celu uniknięcia zarysowań. Czyścić w ciepłej wodzie z mydłem, delikatnie szczotkując. Należy zachować ostrożność przy czyszczeniu kamieni przy pomocy maszynek ultradźwiękowych. Nie narażać na wysokie temperatury i unikać nagłych skoków temperaturowych. Syntetyczny ametyst może blaknąć, jeśli wystawi się go na działanie silnego światła słonecznego.

Wytrzymałość

Według skali twardości Mohsa ametyst otrzymał wartość 7. Jest zatem wytrzymały, dzięki czemu doskonale nadaje się do produkcji biżuterii.

HISTORIA I WIERZENIA

Syntetyczny ametyst posiada dokładnie te same właściwości, co naturalny ametyst – kamień, który przez tysiąclecia był bohaterem mitów i legend. W mitologii greckiej możemy znaleźć opowieść o młodej pannie o imieniu Amethystos, zamienionej przez boginię Artemidę w posąg z czystego kwarcu. Tym sposobem bogini chciała uchronić dziewczynę przed zemstą Dionizosa, który postanowił ukarać ją za obrazę jego majestatu. Kiedy bóg wina zobaczył, co się stało, zapłakał łzami w kolorze wina i zabarwił ametyst na fioletowo. Dlatego też Grecy serwowali wino z ametystowych czar – wierząc, że uchroni ich to przed upojeniem alkoholowym. Z uwagi na to, że fiolet od dawna uważany jest za kolor monarchów, ametyst stał się także ważnym insygnium władzy. Ekskluzywne ametysty należą do brytyjskich klejnotów koronnych. Były one również ulubionymi klejnotami carycy Katarzyny Wielkiej oraz egipskich faraonów. Ametyst należał też do ulubionych kamieni hierarchów kościoła chrześcijańskiego i nazywano go „kamieniem biskupów”.